Bana en çok sorulan sorulardan birisi “bu kadar şeyi yapacak zamanı nasıl buluyorsun?” bu merakı gidermek için bu postu yazmaya karar verdim.
Gelelim haftasonunaaa… Hafta sonu ise elbette daha gezmeli tozmalı ve eğlenceli. En azından ailecek, hiç ayrılmadan bol oyunlu, bol oksijenli! Akşam gezmeleri ise genelde ev oturması, arkadaş ziyareti şeklinde çünkü uykusu gelmiş ama dışarıda uyuyamayan bir çocuk gerçekten çok zor! O nedenle gece gezmelerine artık ara verildi…
Gördüğünüz gibi bu yazıda hiçbir temizlik, yemek, ütü öğesine yer verilmemiştir. Hafta içi annem babam en büyük yardımcım. Hafta sonu ise ortalık darmaduman!! Hafta içi biz evde yokken evimize gelen, bizi derleyip toplayan bir yardımcım olduğunu da itiraf ediyorum. Hiçbir desteği olmadan çocuklarını büyüten anneleri çok takdir ediyorum, çok zor, gerçekten çok zor. Ben bu konuda çok şanslıyım…
İşte böyleee… Haydi bakalım tempo tempo!!!
Nis 16, 2014 @ 11:28:22
Merhaba
Öncelikle bloğunuzun ismi dikkatimi çok çekti çünkü bende akademisyen olma yolunda ilerliyorum. Sadece okul hayatını düşününce evet işler pek zorlamazmış gibi geliyor ama bunun içine evlilik ve annelikde girince işlerin nasıl olacağını gerçekten merak ediyordum :) Onun için bloğunuz ve yazılarınız benim bu sorularıma cevap verir nitalikte oldu :) Şuan anlayabildiğim kadarıyla akademisyenlik+annelik pek kolay birşey değil ama karşımda bunu başarabilen birisini görmekte çok güzel. Yazılarınız çok keyifl, lütfen yazmaya hep devam edin :) Mutlu günler :)
Nis 20, 2014 @ 10:56:08
@hayatyolculuğum çok teşekkür ederim. Yazılarımı beğenmeniz ve takip etmeniz beni çok mutlu etti:) Akademik hayat gerçekten çok zor. Hiç dışarıdan göründüğü gibi olmuyor hele de çocuk olunca he rşey daha da zorlaşıyor. Ama gönül vermek, severek çalışmak, çalışmayı-araştırmayı bir yaşam felsefesi olarak benimsemek önemli:) İşte böyle olunca, sevdiğiniz işi yapınca işler biraz daha kolaylaşıyor. Umarım akademisyen olarak mutlu, huzurlu ve başarılı günler sizi bekliyordur. Şimdiden başarılar ve bol şanslar dilerim.. Sevgiler..
Nis 16, 2014 @ 13:17:55
Canım sanishim , senin 3 çocuğun da olsa hepsine de ayrı ayrı yeterdin ben bilirim! Senin herşeye ayıracak zamanın vardır, az ve öz daha doğrusu ” tadında” … Zamanın , tatlı uğraşların heep bol bol olsun… Hepsinden önemlisi huzurun heep olsun!;)
Nis 20, 2014 @ 11:01:42
Özgeemmm, canım beniimm çok teşekkür ederim:) umarım beraber gerçekleştireceğimiz tatlı uğraşılarımız hiç bitmez:) Birlikte daha yaratıcı, daha orjinal, daha keyifli herşey..:) Öpücükledim büsbüyük:)
May 26, 2014 @ 09:39:44
Ben bu işin stresiyle başa çıkamıyorum. Mesela tez sürekli kafamı meşgul ediyor; ama oturup yapmıyorum. Onu basardığım an ben de stresli değil mutlu bir akademisyen anne olacağım :)
May 28, 2014 @ 22:02:56
Nesrin hanım merhaba:) Öncelikle ilginize teşekkür ederim.. Tez gerçekten stresli bir süreç fakat keşke tezle bitse… Tabi doktoradan sonra önemli bir kısmı geride kalmış oluyor ama asıl şu doçentlik sınavı bitse diyorum bende!!:) İşte akademik hayatta tez süreci gibi… Ah şu verileri bir toplasam gerisi kolay deriz, sonra ahh şu istatistik bi bitse serzenişlerimiz, sonra offff tartışmayı bir türlü bitiremedim o bitsin gerisi koyal düşünceleri, sonraa ayyy şu genel bilgiler ne sıkıcı derken şekilsel düzeltmeler!!! daha sonra da şu sınavı bir geçsem stresi… Her geldiğimiz aşama en zoru şu akademik hayatta. Ama bence akademik hayatın baharı doçentlik sınavını alıp, kadrosuna atandıktan sonra başlayacak…
Umarım en kısa zamanda tezinizi tamamlar, sınavını başarıyla atlatırsınız… Bol şans..